İmalat Süreci

Kesim yapılan yerlerde postlar, yüzüldükten sonra, dondurulur, tuzlanır ya da salamura dolu varillere doldurulur ve üretim yerine gönderilir. Üstün nitelikli olanlar dışında, bazıları kısmen kurutulur (kurutma, niteliği düşürür ve sürecin sonraki aşamalarında sorunlar yaratır). Ham deriler tabakhaneye vardığında, işe yaramayan köşe parçaları ve öteki bölümler kesilerek düzeltilir; daha sonra da büyüklük, ağırlık ve kalınlığa göre ayrılır.Bunun ardından ham deriler, bakteri öldürücülerin ve deterjanların katıldığı döner fıçıların içindeki suya batırılır. Bu işlem, derileri yumuşatarak sonraki aşamalara hazırlar. Ayrıca bakterilerin çoğalmasını sağlayabi lecek proteinli besinleri de temizler. Bakterilerin çoğalması deriye büyük zarar vereceğinden, bu işleme özen gösterilmesi gerekir. Ham deri üstündeki kıllar değerli ise, postlar kimyasal bir püskürtücüyle ya da postun altına uygulanan sodyum sülfür macunuyla kıldan temizlenir. Sodyum sülfür, kılın köklerine kadar uzanıp kökleri gevşetir. Kıllar herhangi bir değer taşımıyorsa, deriler kireçlenir (baz kireç çözeltisine batırılır). Bu işlem, ya döner tahta teknelerde ya da karıştırıcının fıçılarda yürütülür. Böylece hem kıllar çıkar, hem üstderi yok edilir, hem de lif yumakları gevşer. Kıl ve üstderinin yok edilmesine yardımcı olarak sodyum sülfür katılır. Daha sonra, bir kavaleta makinasında kıllar kazınır.Bundan sonraki işlemler, derinin tipine ve izlenecek sürece bağlıdır. Deriler yıkanıp, bir asit çözeltisine batırılarak kireç giderilir. Bunu, derilerin enzimlerle işleme sokularak liflerin yumuşatılıp temizlendiği süreç izler (bu sonuncu işlem kösele gibi sert tiplerde kullanılmayabilir), sülfürik asit ve tuz çözeltisinde salamuraya yatırılır. Çağdaş tabakhanelerde bu süreçler, bir tek birim işlemde yürütülür.

Günümüzde kullanılan üç ana tabaklama türü vardır,Bitkisel; mineral (çoğunlukla kromlu); özellikle güderi yapımı için yağlı tabaklama.Bitkisel tabaklama en uzun süren işlemdir. Ham deriler haftalar boyunca tanen çözeltisi içinde bırakılır ve yavaş yavaş, daha keskin çözeltili fıçılara taşınır. Kösele ya da sanayi kayışı gibi kalın derilerin işlenmesi çok uzun sürer. Ciltlemede ya da lüks eşya yapımında kullanılan vidala gibi hafif derilerse, bütünüyle kireçten arındırılır ve bazen, tabaklamadan önce salamuraya yatırılır. İnce deriler, on iki saat gibi kısa bir sürede tabaklanırlar.Mineral tabaklama daha az zaman alır ve çok dayanıklı bir ürün verir. Ancak, i şlem sırasında deriler belirli bir renk alındığından, bu rengin gizlenmesi için yeni işlemleri gerektirir. Tek banyolu ve çift banyolu yöntemler vardır. Bazen deriler, içlerinde karıştırıcı kanatlar bulunan kazanlara atılır. Günümüzde çözeltilerin sıcaklığı ve bileşenleri, modern araçlarla dikkatle gözlenmektedir.Yağlı tabaklama. Doğal nemi almak için balık yağı kullanılan eski yöntemlerin devamıdır. Deri önce kısmen ve dikkatle kurutulur, daha sonra da üstüne yağın serpildiği bir makinada dövülür. Bu işlem bütün ne alınıncaya kadar sürdürülür ve kalan yağ ısıtılarak bozundurulur.Tabaklamadan sonra postlar yıkanır ve gerilir. Eş kalınlıkta olmalarını sağlamak için, traş makinalarında traşlanır. Eldiven ya da döşeme derilerinde, yumuşaklık sağlama amacıyla, yeniden tabaklama işlemi uygulanır ve gerekiyorsa, boyama ve yağlama işlemlerinden geçirilir. Saydam cilalar uygulanacaksa, boyamanın bu aşamada yapılması zorunludur. Sözgelimi döşemecilikte, anilin boyası kullanılır. Yağlamada deriler, lif yumaklarının sürekli kurutma sonucu birleşme derecesini azaltma amacıyla, doğal yağlarla ya da greslerle işleme sokulurlar.

Kalın deriler yavaş yavaş kurutulur, ama kromla işlenmiş deriler, çok sert oldukları için, birkaç saatte kurutulabilir. Bazen deri, kancalara takılarak bir ılık hava akımından geçirilir; derinin üst yanı yağla kaplanarak, nemin alttan dışarı atılması sağlanır. Günümüzde birçok deri hareketli, ??? Bu durumda deri serttir. Üstüne fırçayla bir su ve sabun çözeltisi sürülerek ya da püskürtülerek bırakılır ya da istenen nem oranına gelmesini sağlayacak biçimde ıslatılır. Endüstri kullanımı için bazı deriler, gresle doyurularak, su geçirmez hale getirilir.Birçok deri, tıpkı eski yönteme benzeyen yumuşatma işleminden geçirilir. Burada yarım daire biçimli, yassı ve hafifçe bilenmiş iskefe kullanılır. Ancak günümüzde, lifleri gevşetmek için daha çok makinalardan yararlanılmaktadır. Bundan sonra sıra, son kurutmaya gelir. Son kurutmada, vakumlu kurutmadan yararlanılır.

Deri, zımpara kağıdıyla kaplı döner çelik silindirlerden geçirilerek cilalanır. Süetler için, derinin et tarafında, yüksek hızlı zımpara taşlarıyla ince bir hav oluşturulur. Kösele olarak kullanılacak deri, istenen sertliği vermek için, ağır makinalarla preslenir. Derinin üst yanına, ısıtılmış kabartma levhalarla basınç altında desenler verilir. Deri kendi üstünde dönen silindirler arasından geçirilerek, ağaç ve kutu desenleri çizilir. Isıtılmış cam ya da çelik silindirlerle de perdah çekilir. Deriler fırçayla boyanır. Reçineli astarlar, renkli ya da renksiz cilalar da, genellikle püskürtülerek deri üstüne uygulanır. Bu işlemler tamamlandıktan sonra, deriler fabrikalara gönderilerek çeşitli tüketim maddeleri haline getirilir.